انسانیت

محمد رضا نصرالله زاده:

در بین ما انسان هایی هستند که با رفتار، کردار و اعمال خود انسانیت را بدرستی معنا می کنند. اما براستی چرا همین انسانهای خوب در بسیاری از مواقع با رفتارهای ناشایست دیگران مواجه می شوند؟ واقعا چرا؟ چرا هر چه نسبت به دیگران صادق تر عمل می کنیم، همان آدم ها بیشتر به ما شک می کنند!

چرا هر چه برای دیگران دلسوز تر باشیم، آنها بیشتر دل مان را می شکنند! چرا هر چه قلب مان را راحت تر در اختیار دیگران قرار می دهیم، راحت تر آن را له می کنند! چرا هر چه نسبت به رفتار و برخوردهای برخی آدمها آرام تر باشیم، آنها فکر می کنند که آدم ضعیف تری هستیم!

چرا هر چه بیشتر به فکر کمک کردن به دیگران باشیم، بیشتر مورد بی مهری قرار می گیریم! چرا هر چه خودمان را افتاده تر نشان می دهیم، برخی آدم ها که مدعی همنشینی و رفاقت با ما هستند برای مان کمتر ارزش قائل می شوند! و شاید این حقیقت زندگیست. فراموش نکنیم، که گاهی با دویدن برای رسیدن به کسی دیگر نفسی برای ماندن در کنار او برایمان باقی نمی ماند!

پس با کسی بمانیم که حداقل نصف راه را به سمت ما دویده باشد!