یک دستورکار جهانی برای سالهای ۲۰۲۵–۲۰۲۸: ارتقاء، ارائه و حفاظت از سلامت «قسمت دهم»
برای تسهیل این تلاشها، توجه و منابع بیشتری به توانمندسازی و هماهنگی «شبکههای شبکهها» که نیاز به حمایت پایدار دارند اختصاص داده خواهد شد، از جمله شبکههای تحقیق و توسعه (شامل کارآزماییهای بالینی)، تولید جغرافیایی متنوع و تولید مقیاسپذیر اقدامات پزشکی مقابلهای، ذخیرهسازی استراتژیک و زنجیرههای تأمین مقاوم، و همچنین زیرساخت دیجیتال فرامرزی برای صدور مدارک بهداشتی قابل اعتبارسنجی.
نتیجه مشترک ۵.۳. شناسایی سریع و حفظ پاسخ مؤثر به فوریتها
این هدف راهبردی به افزایش فراوانی و شدت فوریتهای بهداشتی در سطح جهان پاسخ میدهد، که با تغییرات اقلیمی، تخریب محیط زیست و آلودگی، شهرنشینی، ناپایداری سیاسی و درگیریها تشدید شده است، در حالی که سیستمهای بهداشتی ضعیف، که توسط پاندمی کووید-۱۹ بیشتر تضعیف شدهاند، در پسزمینه قرار دارند.
در سال ۲۰۲۳، بهطور بیسابقهای ۳۴۰ میلیون نفر نیازمند کمکهای انسانی نجاتبخش بودند، و این عدد همچنان به دلیل تعداد بیسابقهای از فوریتهای بهداشتی در سراسر جهان افزایش مییابد.
این هدف با هدف کاهش اثرات بهداشتی بحرانهای حاد و اطمینان از دسترسی عادلانه و پایدار به خدمات ضروری بهداشتی و تغذیهای در طول تمام فوریتها، و همکاری با شرکای بشردوستانه و کمیته دائمی بینسازمانی، عمل میکند.
این هدف به نیاز فوری به ظرفیتهای تقویتشده برای ارائه منابع و مراقبتهای نجاتبخش، به ویژه در زمینه بحرانهای مداوم، پاسخ میدهد، همانطور که بار افزایشی این بحرانها بر سیستمهای ملی بهداشتی و منابع محدود نشان میدهد.
تأکید بر نیاز به تقویت شبکههای نظارتی متصل به هم است که برای هشدار زودهنگام و پاسخ به موقع به تهدیدات حاد بهداشتی عمومی ضروری هستند. این شامل پایش مستمر دادههای بهداشتی ملی و جهانی، صدور سریع هشدار، تأیید تهدیدات بالقوه و ارزیابیهای کامل ریسک میشود.
سازمان جهانی بهداشت نقش کلیدی در این عملکرد دارد و از طریق تعهد خود به شفافیت و ارتباطات، اطمینان حاصل میکند که کشورهای عضو و جامعه جهانی اطلاعات بهموقع برای هدایت اقدامات محلی و تقویت پاسخهای هماهنگ بینالمللی دریافت کنند.
این هدف از تجربه و دانش بهدستآمده از بحرانهای اخیر استفاده میکند تا اجزای اصلی پاسخ به فوریتهای بهداشتی را ترویج و به کار گیرد: پایش مشترک، حفاظت از جامعه، مراقبت قابل گسترش، دسترسی به اقدامات پزشکی مقابلهای و هماهنگی مؤثر.
نتیجه مشترک ۶.۱. شناسایی و پاسخ به تهدیدات حاد بهداشت عمومی سریع و مؤثر است
کارهای جاری برای تقویت سیستمهای هشدار و اطلاعرسانی زودهنگام ملی و بینالمللی ادامه خواهد یافت تا شناسایی و ارزیابی سریع تهدیدات بهداشت عمومی پیشرفت کند.
این شامل ظرفیتسازی ملی و ارائه کمک برای شناسایی و تأیید سریع تهدیدات، ارزیابی عمیق ریسکها و درجهبندی ریسکها و فوریتهای بهداشت عمومی خواهد بود.
به موازات آن، سازمان جهانی بهداشت به تقویت عملکردهای مرکزی بینالمللی خود در این زمینه ادامه خواهد داد تا به کشورها و شرکا اطلاعات لحظهای ارائه کند و امکان افزایش سریع و دقیق پاسخها فراهم شود.
هماهنگی پاسخ اضطراری بهطور سریع فعال شده و از طریق مراکز عملیات اضطراری مدیریت خواهد شد، همراه با دستورالعملهای عملیاتی استاندارد، راهنمایی فنی و برنامهریزی، در حالی که اطمینان حاصل میشود مداخلات از نظر فرهنگی مناسب و متناسب با زمینه ملی باشند.
هماهنگی و همکاری بینالمللی از طریق سیستمهای مدیریت حادثه که میتوانند مراکز عملیات اضطراری را در سطوح ملی، منطقهای و جهانی به هم متصل کنند، تسهیل خواهد شد و با دستورالعملهای جامع و هماهنگی راهبردی پشتیبانی خواهد شد.
تیمهای پاسخ سریع چندبخشی برای استقرار سریع تخصصهای حیاتی در اپیدمیولوژی، مراقبتهای بالینی، لجستیک و سایر مهارتهای مرتبط توسعه بیشتری خواهند یافت تا تهدیدات مهار شده و اثرات شیوعها و سایر فوریتهای بهداشتی کاهش یابد.
پشتیبانی برای تخصیص عادلانه اقدامات پزشکی مقابلهای ارائه خواهد شد. بودجه اضطراری فوراً تخصیص داده میشود تا عملیات پاسخ اضطراری سریع و عادلانه تسهیل شود.
رویکرد مشارکتی یکپارچه در حمایت از کشورهای عضو بیش از پیش تقویت خواهد شد تا مؤثرترین مدیریت فوریتهای بهداشتی و ارائه سریع حمایتهای فنی و عملیاتی در صورت نیاز تضمین شود.
نتیجه مشترک ۶.۲. دسترسی به خدمات بهداشتی اساسی در طول بحرانها حفظ شده و عادلانه است
مداخلات مراقبت نجاتبخش فوراً در تمام بحرانهای بهداشتی اجرا خواهند شد، با اتکا به توافقنامههای همکاری پیشین.
