محور ششم: یمن، قلب جنوب غرب آسیا «قسمت دوم»
واحد سیاسی:
✦ توسعه تحلیل: نقش یمن در بازتعریف معادلات منطقه‌ای
یمن، با وجود فشارهای بی‌امان، از محاصره اقتصادی گرفته تا حملات نظامی مستمر، نه‌تنها توانسته بقا خود را حفظ کند، بلکه به‌عنوان یک بازیگر کلیدی در محور مقاومت ظاهر شده است. این توانایی از ترکیبی منحصربه‌فرد از عوامل نظامی، جغرافیایی و انسانی نشأت می‌گیرد که یمن را به نیرویی غیرقابل پیش‌بینی و تعیین‌کننده تبدیل می‌کند. در ادامه، به بررسی عمیق‌تر این سه سطح و چگونگی تبدیل آن‌ها به اهرم‌های تغییر معادلات منطقه‌ای می‌پردازیم:
۱. گسترش توانمندی‌های نظامی: از دفاع به هجوم یمن، تحت رهبری انصارالله، از یک نیروی دفاعی به یک قدرت تهاجمی با توانایی تولید داخلی تسلیحات پیشرفته تبدیل شده است. این تحول، نتیجه سال‌ها خودکفایی در سایه محاصره است.
علاوه بر موشک‌های بالستیک و پهپادهایی که در عملیات‌های اخیر به کار گرفته شده‌اند، یمن در حال توسعه فناوری‌هایی است که هنوز در میدان آزمایش نشده‌اند:
– سامانه‌های موشکی پیشرفته: گزارش‌های اطلاعاتی غیررسمی، که از منابع منطقه‌ای به دست آمده‌اند، از وجود موشک‌های کروز با برد بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر خبر می‌دهند که قادر به هدف قرار دادن پایگاه‌های نظامی در عمق سرزمین‌های اشغالی یا حتی تأسیسات نفتی در خلیج فارس هستند. – تکنولوژی دریایی بومی: قایق‌های بدون سرنشین یمنی، که با هوش مصنوعی ابتدایی اما مؤثر مجهز شده‌اند، می‌توانند به‌صورت گروهی عمل کرده و عملیات‌های پیچیده‌ای علیه ناوگان‌های دشمن اجرا کنند. – یگان‌های ویژه: نیروهای نخبه یمنی، آموزش‌دیده برای عملیات‌های نامتقارن، قادر به نفوذ به تأسیسات حساس دریایی یا زمینی هستند، همان‌طور که در حملات گذشته به تأسیسات آرامکو در عربستان نشان داده شد.
این توانمندی‌ها، که هنوز به‌طور کامل رونمایی نشده‌اند، به یمن این امکان را می‌دهند که نه‌تنها در برابر تجاوزات دفاع کند، بلکه به‌عنوان یک نیروی تهاجمی، توازن قدرت را در منطقه تغییر دهد.
۲. جغرافیای یمن: قلعه‌ای طبیعی برای مقاومت جغرافیای یمن، با تنوع بی‌نظیرش، به‌عنوان یک سلاح استراتژیک عمل می‌کند. این کشور، که در تقاطع مهم‌ترین مسیرهای تجاری جهان قرار دارد، می‌تواند به‌عنوان یک گره بازدارنده عمل کند:
– کنترل مسیرهای دریایی: تنگه باب‌المندب، که روزانه میلیون‌ها بشکه نفت و کالاهای تجاری از آن عبور می‌کنند، تحت کنترل مستقیم یمن قرار دارد. یک تصمیم حاکمیتی می‌تواند این تنگه را به‌طور کامل ببندد، که تأثیرات اقتصادی عظیمی بر اقتصاد جهانی، به‌ویژه برای رژیم صهیونیستی و متحدان غربی‌اش، خواهد داشت. – جزایر استراتژیک: جزایری مانند سقطری و میون می‌توانند به پایگاه‌های نظامی تبدیل شوند که نه‌تنها برای دفاع، بلکه برای عملیات تهاجمی علیه ناوگان‌های دشمن استفاده شوند. – کوهستان‌های نفوذناپذیر: رشته‌کوه‌های صعده و مأرب، همراه با غارهای طبیعی، امکان ذخیره‌سازی تسلیحات و اجرای عملیات‌های مخفی را فراهم می‌کنند، حتی در برابر حملات هوایی پیشرفته.
این ویژگی‌ها یمن را به یک دژ طبیعی تبدیل کرده که می‌تواند به‌عنوان پایگاه اصلی مقاومت در هر رویارویی منطقه‌ای عمل کند.
۳. نیروی انسانی: روح مقاومت یمن مردم یمن، که در آتش جنگ و محاصره آبدیده شده‌اند، ستون فقرات قدرت این کشور هستند. این نیروی انسانی نه‌تنها از نظر کمی، بلکه از نظر کیفی نیز بی‌نظیر است:
– جنگجویان عقیدتی: انصارالله توانسته شبکه‌ای از جنگجویان آموزش‌دیده ایجاد کند که نه‌تنها در داخل یمن، بلکه در صورت لزوم در جبهه‌های خارجی مانند فلسطین یا لبنان نیز می‌توانند وارد عمل شوند. – تعبئه مردمی پایدار: نظام تعبئه مردمی یمن، که ریشه در ساختارهای قبیله‌ای و دینی دارد، امکان بازتولید سریع نیروها را حتی در بدترین شرایط فراهم می‌کند. – نخبگان فکری: علما، نویسندگان و رسانه‌گران یمنی نقش کلیدی در حفظ روحیه مقاومت و گسترش پیام آن در سطح منطقه‌ای ایفا می‌کنند. این نخبگان، از طریق سخنرانی‌ها و تولیدات رسانه‌ای، به تقویت انسجام داخلی و جلب حمایت منطقه‌ای کمک کرده‌اند.
این نیروی انسانی، که با ایمان و اراده‌ای آهنین هدایت می‌شود، به یمن این امکان را می‌دهد که حتی در برابر فشارهای عظیم، به‌عنوان یک قدرت پایدار باقی بماند.
✦ نقشه راه آینده: یمن به‌عنوان محور تحول منطقه‌ای
برای تبدیل این توانمندی‌های بالقوه به نیروی عملی، یمن باید استراتژی‌های زیر را دنبال کند:
۱. هماهنگی منطقه‌ای بدون وابستگی: یمن باید به‌عنوان یک بازیگر مستقل در محور مقاومت عمل کند، اما با هماهنگی نزدیک با دیگر جبهه‌ها، مانند ایران، لبنان و فلسطین، تا تأثیر اقداماتش چندبرابر شود. ۲. فعال‌سازی جغرافیا به‌عنوان اهرم فشار: تبدیل سواحل و جزایر به پایگاه‌های بازدارندگی، همراه با تقویت حضور نظامی در تنگه باب‌المندب، می‌تواند دشمن را در موقعیت دفاعی قرار دهد. ۳. تقویت تعبئه انسانی: گسترش آموزش‌های نظامی و عقیدتی به نسل‌های جوان‌تر و ایجاد شبکه‌های پشتیبانی لجستیکی برای تضمین پایداری جبهه‌های مقاومت.
