یادداشت

محور چهارم: تحلیل کرونولوژیک از تاثیر اقدامات یمنی‌ها در تنگه باب‌المندب بر روند جنگ «قسمت چهارم»

✍️واحد سیاسی:

 

پاسخ یمن:

پرتاب پهپادهای «صماد-۴» برای نظارت بر تحرکات کشتی‌ها در خلیج عدن، با رصد ۵ کشتی تجاری مرتبط با شرکت‌های حامی رژیم صهیونیستی.

جلوگیری از عبور دو کشتی لجستیکی عازم پایگاه جیبوتی، که آن‌ها را مجبور به تغییر مسیر به سمت اقیانوس هند کرد.

اعلام منطقه «هشدار دریایی» به گستردگی ۳۰ مایل دریایی از سواحل عدن، با تهدید به هدف‌گیری هر کشتی که از دستورات سرپیچی کند.

اجرای مانورهای دریایی محدود در نزدیکی بندر المکلا، که توانایی قایق‌های تندرو مجهز به موشک را به نمایش گذاشت.

تأثیر: توقف ۲۵ درصد از جریان حمل‌ونقل در خلیج عدن، با تأخیر در محموله‌های نظامی عازم پایگاه‌های ائتلاف در بحرین، و افزایش ۱۵ درصدی هزینه‌های حمل‌ونقل به دلیل خطرات فزاینده.

◾ روز پنجم: هدف‌گیری مستقیم در جنوب دریای سرخ

رویداد: تلاش آمریکا برای انتقال تدارکات نظامی از طریق جنوب دریای سرخ به پایگاه‌های خلیج فارس.

پاسخ یمن: هدف‌گیری یک کشتی پشتیبانی لجستیکی آمریکایی در نزدیکی سواحل المندب با موشک بالستیک «قدس-۵»، که منجر به خسارات جزئی و توقف فعالیت آن شد.

پرتاب دسته‌ای از پهپادها برای مختل کردن حرکت یک کشتی جنگی بریتانیایی در جنوب دریای سرخ.

بیانیه سرتیپ یحیی سریع، سخنگوی نیروهای مسلح یمن: «جنوب دریای سرخ تحت کنترل ماست و اجازه تحرکات خصمانه را نمی‌دهیم.»

پخش ویدئوهایی از طریق خبرگزاری سبأ که لحظات هدف‌گیری را نشان می‌داد، همراه با پیام‌های تعبوی تأییدکننده حمایت یمن از ایران.

تأثیر: تبدیل جنوب دریای سرخ به منطقه‌ای برای درگیری واقعی، که ائتلاف غربی را وادار به تعلیق برخی عملیات لجستیکی کرد و هزینه‌های بیمه دریایی را در منطقه ۲۰ درصد افزایش داد.

◾ روزهای ششم تا هشتم: هماهنگی با ایران درباره تنگه هرمز

رویداد: تشدید تحرکات دریایی آمریکا در نزدیکی تنگه هرمز، با اعزام یک ناو هواپیمابر به منطقه برای حمایت از عملیات علیه ایران.

پاسخ یمن:

انجام هماهنگی اطلاعاتی با سپاه پاسداران ایران برای تبادل اطلاعات درباره تحرکات کشتی‌های جنگی در مناطق نزدیک به تنگه هرمز.

اعزام یگان‌های دریایی یمنی به آب‌های اقیانوس هند نزدیک خلیج عدن برای افزایش فشار بر ائتلاف غربی.

صدور هشدار رسمی از طریق کانال‌های ناوبری بین‌المللی، که از کشتی‌های تجاری خواست از نزدیک شدن به تنگه هرمز در صورت ارتباط با ائتلاف خودداری کنند.

اجرای عملیات شبیه‌سازی حمله با استفاده از پهپادها در نزدیکی خلیج عدن، برای نشان دادن توانایی یمن در تأثیرگذاری بر گذرگاه‌های متعدد.

تأثیر: افزایش فشار بر ائتلاف غربی، با مجبور کردن ۳ کشتی تجاری به تغییر مسیر دور از تنگه هرمز، که باعث تأخیر ۳۰ درصدی در تدارکات سوخت به پایگاه‌های ائتلاف شد.

◾ روزهای نهم و دهم: تشدید فشار دریایی

رویداد: تلاش ائتلاف غربی برای بازپس‌گیری کنترل خلیج عدن از طریق استقرار کشتی‌های اضافی و هواپیماهای شناسایی.

پاسخ یمن:

پرتاب موشک بالستیک «برکان-۴» به سمت یک کشتی باری اسرائیلی در خلیج عدن، که خسارات سنگینی به آن وارد کرد و فعالیتش را متوقف ساخت.

ساقط کردن یک هواپیمای شناسایی بدون سرنشین آمریکایی «MQ-9 Reaper» بر فراز جنوب دریای سرخ با موشک زمین به هوا.

اعلام منطقه «ممنوعه دریایی» به گستردگی ۴۰ مایل دریایی از سواحل عدن، با تهدید به هدف‌گیری هر کشتی که از دستورات سرپیچی کند.

سخنرانی سید عبدالملک الحوثی: «گذرگاه‌های دریایی ما برای دشمن باز نیست و تا توقف تهاجم به ایران به فشار ادامه خواهیم داد.»

تأثیر: توقف ۵۰ درصد از جریان حمل‌ونقل در خلیج عدن، با خسارات اقتصادی روزانه‌ای بالغ بر ۹۰۰ میلیون دلار برای شرکت‌های کشتیرani متأثر، و اجبار ناوگان غربی به جابه‌جایی دور از منطقه.

◾ روز یازدهم: اختلال در تدارکات لجستیکی

رویداد: گزارش‌های اطلاعاتی از کمبود شدید سوخت و مهمات در پایگاه‌های آمریکایی خلیج فارس.

پاسخ یمن:

هدف‌گیری یک نفتکش نظامی بریتانیایی در جنوب دریای سرخ با استفاده از قایق تندرو پشتیبانی‌شده با موشک، که آن را مجبور به بازگشت به جیبوتی کرد.

اجرای عملیات شناسایی گسترده با استفاده از پهپادها برای نظارت بر تحرکات کشتی‌ها در خلیج عدن.

پخش پیام‌های تعبوی از طریق شبکه المسیره که تأیید می‌کرد: «از خلیج عدن تا تنگه هرمز، یمن برای حمایت از ایران حاضر است.»

تأثیر: تأخیر قابل‌توجه در تدارکات ائتلاف غربی، با کاهش ۴۰ درصدی کارایی عملیات دریایی، و افزایش فشارها در پنتاگون برای بازنگری در استراتژی‌های استقرار دریایی.

◾ روز دوازدهم: تثبیت معادله بازدارندگی دریایی چندگانه

رویداد: اعلام تهران از دستیابی به پیروزی سیاسی و نظامی، با عقب‌نشینی ائتلاف غربی از تشدید به دلیل خسارات لجستیکی.

پاسخ یمن:

اعلام تعلیق مشروط عملیات دریایی در خلیج عدن و جنوب دریای سرخ، با حفظ حق پاسخ در صورت تجدید تهاجم.

سخنرانی پایانی سید عبدالملک الحوثی: «گذرگاه‌های دریایی ما شمشیری در دست مقاومت بوده و خواهد بود، برای آزادگان باز و برای مستکبران بسته است.»

صدور بیانیه مشترک با رهبران مقاومت در عراق و لبنان، که وحدت جبهه‌های دریایی و زمینی را تأیید کرد.

تأثیر: تثبیت معادله بازدارندگی دریایی چندگانه شامل باب‌المندب، خلیج عدن و جنوب دریای سرخ، که جایگاه یمن را به‌عنوان یک نیروی دریایی منطقه‌ای غیرقابل چشم‌پوشی تقویت کرد.

◾ روز سیزدهم: تقویت هماهنگی دریایی

رویداد: برگزاری نشست ایران با رهبران محور مقاومت برای ارزیابی نقش دریایی در جنگ و تدوین استراتژی‌های آینده.

پاسخ یمن:

اعزام هیأت نظامی یمنی به تهران برای بحث درباره تقویت هماهنگی دریایی با سپاه پاسداران ایران.

راه‌اندازی کارزار رسانه‌ای با عنوان «از دریای سرخ تا خلیج»، که نقش یمن در حمایت از محور را برجسته کرد.

سازماندهی راهپیمایی‌های مردمی در الحدیده و عدن با شعار «دریا برای مقاومت»، که ده‌ها هزار نفر در آن شرکت کردند.

تأثیر: تقویت پیوندهای دریایی میان یمن و ایران، و تأیید یمن به‌عنوان شریکی استراتژیک در مدیریت گذرگاه‌های دریایی، که روحیه ملت‌های محور را بالا برد.

 

سوم: پیامدهای استراتژیک نقش یمن اقدامات یمن در گذرگاه‌های دریایی دیگر فراتر از جنبه عملیاتی رفت و تأثیرات استراتژیک بلندمدتی ایجاد کرد:

۱. پراکنده کردن تلاش دریایی غربی: عملیات‌های یمنی در خلیج عدن و جنوب دریای سرخ، ائتلاف غربی را وادار به توزیع نیروهای دریایی‌اش در مناطق متعدد کرد، که فشار بر تنگه هرمز و ایران را کاهش داد. ۲. اختلال در زنجیره‌های تدارکات جهانی: محدودیت‌های دریایی باعث تأخیر در ۲۰ کشتی تدارکاتی نظامی و تجاری شد و هزینه‌های حمل‌ونقل را در خلیج عدن ۳۵ درصد افزایش داد. ۳. بازتعریف جغرافیای دریایی مقاومت: یمن به بازیگری کلیدی در گذرگاه‌های دریایی تبدیل شد، هم‌تراز با نقش ایران در تنگه هرمز، که وحدت جبهه‌های دریایی محور را تقویت کرد.

نوشته های مشابه

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا