بندر ام‌الرشراش تحت محاصره: بسته شدن «ایلات» در نتیجه حملات انصارالله و فروپاشی سلطه صهیونیستی در دریای سرخ
نجاح محمد علی، روزنامه‌نگار محقق در امور ایران و منطقه:
در تحولی که نشان‌دهنده تشدید چالش‌های اقتصادی و امنیتی پیش روی رژیم نامشروع صهیونیستی است، شهرداری شهر «ایلات» – نامی عبری که بر روستای فلسطینی اشغال‌شده ام‌الرشراش تحمیل شده – اعلام کرد که بندر ایلات از روز یکشنبه، 20 ژوئیه 2025، بسته خواهد شد. این تصمیم پس از آن گرفته شد که حساب‌های بانکی این بندر به دلیل بدهی‌های مالیاتی انباشته‌شده، حدود 600,000 تا 700,000 شِکِل در ماه (معادل تقریبی 180,000 تا 210,000 دلار آمریکا)، مصادره شد. اما این اقدام اداری تنها پوششی ظاهری برای بحرانی بسیار عمیق‌تر است که ریشه در محاصره دریایی دارد که توسط جنبش انصارالله یمن، با حمایت استراتژیک ایران، بر کشتی‌های عازم این رژیم جعلی در دریای سرخ اعمال شده است.
این محاصره، که به‌عنوان بخشی از پاسخ مقاومت یمن به جنگ وحشیانه نسل‌کشی رژیم جنایتکار و کودک‌کش صهیونیستی علیه غزه از اکتبر 2023 آغاز شد، بندر ام‌الرشراش را از یک دروازه تجاری و نظامی استراتژیک به یک تأسیسات فلج‌شده تبدیل کرده است که نشان‌دهنده فروپاشی نفوذ صهیونیستی در یکی از مهم‌ترین گذرگاه‌های دریایی جهان است.
ام‌الرشراش: نام واقعی و هویت غصب‌شده
پیش از آنکه این منطقه به نام «ایلات» شناخته شود، ام‌الرشراش نامیده می‌شد؛ روستایی فلسطینی واقع در خلیج عقبه، در جنوبی‌ترین نقطه فلسطین اشغالی. در دوره اسلامی، ام‌الرشراش ایستگاهی مهم در مسیر زائران از مصر و فلسطین به سوی حجاز بود و تحت حاکمیت جنوب ولایت شام قرار داشت. در سال 1949، در جریان نکبت فلسطین، نیروهای صهیونیستی این منطقه را پس از عملیات «عوفدا» اشغال کردند و نام آن را به «ایلات» تغییر دادند تا هویت فلسطینی آن را محو کنند و روایت استعماری جدیدی را تحمیل کنند.
امروز، ام‌الرشراش بار دیگر از غبار فراموشی سر برآورده است؛ نه با زمزمه‌های دیپلماسی و نه با فریادهای خیابانی، بلکه با خروش موشک‌ها و زوزه‌ی پهپادهایی که آسمان دریای سرخ را به میدان کارزار با دشمن صهیونیستی بدل کرده‌اند.
بحران مالی: علائم و نه علت
بر اساس گزارش روزنامه عبرى «گلوبز»، بندر ام‌الرشراش () از یک بحران مالی شدید رنج میبرد، به‌طوری که بدهی‌های مالیاتی آن به نفع شهرداری به اصطلاح ایلات انباشته شده و این امر منجر به توقیف حساب‌های بانکی این بندر شده است. اما این بحران مالی صرفاً نتیجه طبیعی توقف تقریباً کامل فعالیت‌های تجاری در این بندر است که تنها گذرگاه دریایی رژیم موقت صهیونیستی در دریای سرخ محسوب می‌شد.
در سال 2023، این بندر درآمدی بالغ بر 212 میلیون شِکِل (حدود 63.2 میلیون دلار) کسب کرد و 134 کشتی در آن پهلو گرفتند که حدود 150,000 خودرو تخلیه کردند. اما در سال 2024، درآمدها با کاهش 80 درصدی به تنها 42 میلیون شِکِل (12.5 میلیون دلار) رسید و این بندر تنها 16 کشتی را پذیرا شد که هیچ خودرویی تخلیه نکردند. در نیمه اول سال 2025، وضعیت حتی بدتر شد و تنها 6 کشتی در بندر پهلو گرفتند، که نشان‌دهنده فلج تجاری بی‌سابقه‌ای است.
این کاهش فاجعه‌بار در درآمدها و فعالیت‌ها مستقیماً به محاصره دریایی اعمال‌شده توسط جنبش انصارالله بازمی‌گردد که کشتی‌های مرتبط با رژیم نامشروع صهیونیستی یا عازم آن را از طریق تنگه باب‌المندب هدف قرار داده است. این عملیات‌ها شرکت‌های کشتیرانی جهانی را مجبور کرد تا مسیرهای خود را به سمت بنادر اشدود و حیفا در دریای مدیترانه تغییر دهند، که این امر هزینه‌های لجستیکی را افزایش داده و بار اقتصادی بر این رژیم جعلی را تشدید کرده است.
نقش انصارالله: محاصره دریایی که موازنه قدرت را تغییر می‌دهد
از زمان اعلام ورود جنبش انصارالله به خط رویارویی در اکتبر 2023 برای حمایت از غزه، در پاسخ به جنایات نسل‌کشی صهیونیستی در این منطقه، این جنبش عملیات نظامی هدفمندی را علیه کشتی‌های مرتبط با رژیم موقت صهیونیستی در دریای سرخ اجرا کرده است. این عملیات‌ها، که شامل استفاده از موشک‌های بالستیک و پهپادها بوده، نه‌تنها بندر ام‌الرشراش را مستقیماً هدف قرار داده، بلکه تهدیدی مداوم برای کشتیرانی در تنگه باب‌المندب، یکی از مهم‌ترین گذرگاه‌های دریایی تجارت جهانی، ایجاد کرده است. در 15 ژوئیه 2025، انصارالله از حمله با سه پهپاد به بندر ام‌الرشراش و یک هدف نظامی در منطقه نقب خبر داد و موفقیت این عملیات را به‌عنوان بخشی از استراتژی خود برای حمایت از مردم فلسطین و رد تجاوز مستمر به غزه تأیید کرد.
این حملات منجر به توقف تقریباً کامل کشتیرانی تجاری به بندر ام‌الرشراش شد، زیرا شرکت‌های کشتیرانی جهانی از ترس هدف قرار گرفتن، از عبور از دریای سرخ خودداری کردند. در نتیجه، این بندر از یک مرکز تجاری پررونق به یک تأسیسات متروکه تبدیل شد و زیان‌های اقتصادی مستقیمی به مبلغ حدود 3 میلیارد دلار تا اوایل سال 2024 به رژیم صهیونیستی وارد کرد. اظهارات مدیرعامل بندر ام‌الرشراش، گدعون گولبر، این واقعیت را تأیید کرد؛ او اظهار داشت که «از دسامبر 2023، تمامی کشتی‌ها از عبور از تنگه باب‌المندب متوقف شده‌اند» و هشدار داد که ادامه این بحران ممکن است به اخراج کارگران و تخریب زیرساخت‌های بندر منجر شود.
ایران: مغز استراتژیک پشت محور مقاومت
نمی‌توان موفقیت انصارالله در اعمال این محاصره را از حمایت استراتژیک و غیرمستقیم لجستیکی جمهوری اسلامی ایران جدا کرد. ایران، به‌عنوان حامی محور مقاومت، با وجود محاصره خفقان‌آور بین‌المللی علیه یمن، حمایت سیاسی و معنوی از انصارالله ارائه کرده و این امر به آنها امکان داده تا توانایی‌های نظامی خود را، از جمله موشک‌های دوربرد و پهپادها، توسعه دهند.
این حمایت در پی محاصره‌های شدید، بیش از آنکه جنبه‌ای مادی داشته باشد، به شکلی معنوی جلوه‌گر شده است؛ نمایانگر افقی راهبردی که قصد دارد چیرگی ساختارهای غربی و صهیونیستی را در منطقه زیر سؤال ببرد و با ترسیم موازنه‌ای نوین، شالوده‌ای تازه برای قدرت در خاورمیانه بنیان نهد؛ بر پایه‌ی این درک ژئوپلیتیکی که تسلط بر تنگه هرمز و باب‌المندب، معادل با فرمان‌روایی بر جهان است.
از طریق عملیات‌های مداوم انصارالله در هدف قرار دادن بندر ام‌الرشراش، صنعا به تبدیل دریای سرخ به صحنه‌ای برای عملیات‌هایی کمک کرده که امنیت اقتصادی و نظامی رژیم صهیونیستی را تهدید می‌کند و این امر جایگاه ایران و متحدانش را به‌عنوان قدرتی منطقه‌ای که قادر به تأثیرگذاری بر پویایی‌های ژئوپلیتیک است، تقویت کرده است.
پیامدهای نظامی و اقتصادی: ضربه‌ای دردناک به رژیم صهیونیستی
بسته شدن بندر ام‌الرشراش تنها به زیان‌های اقتصادی محدود نمی‌شود، بلکه پیامدهای نظامی و استراتژیک نیز دارد. این بندر توسط نیروی دریایی رژیم صهیونیستی به‌عنوان پایگاهی لجستیکی در دریای سرخ استفاده می‌شد و توانایی این رژیم نامشروع را برای بازدارندگی در برابر تهدیدات منطقه‌ای تقویت می‌کرد. اما با توقف عملیات‌ها، نیروی دریایی این رژیم موقت یک گذرگاه حیاتی را از دست داده و این امر موقعیت آن را در برابر محور مقاومت تضعیف کرده است. همچنین، شرکت خط لوله اروپا-آسیا (EAPC)، که برای انتقال نفت خام از ام‌الرشراش به عسقلان در دریای مدیترانه به این بندر وابسته بود، ضربه شدیدی متحمل شده و زنجیره‌های تأمین انرژی را تهدید کرده است. علاوه بر این، صادرات پتاس شرکت صنایع شیمیایی اسرائیل (ICL)، که برای صادرات محصولات خود به آسیا به این بندر وابسته بود، متوقف شده است.
ام‌الرشراش در بستر مبارزه فلسطینی
بسته شدن بندر ام‌الرشراش نمادی از بازگشت مسئله فلسطین به قلب رویارویی منطقه‌ای است. محاصره دریایی اعمال‌شده توسط جنبش انصارالله از طریق نیروهای مسلح یمن، اگرچه عملیاتی نظامی با کالیبر بالا بود، اما پیش از هر چیز پیامی سیاسی روشن داشت: رژیم صهیونیستی مصون نیست و مقاومت مردم فلسطین در عمق منطقه بازتاب دارد. ام‌الرشراش، که در سال 1949 از ساکنانش ربوده شد، امروز به نمادی از مقاومت تبدیل شده است، جایی که محاصره یمنی نشان می‌دهد که اشغالگر نمی‌تواند تا زمانی که تجاوز به فلسطینیان را ادامه می‌دهد، از ثبات اقتصادی یا امنیتی برخوردار باشد.
آغاز فروپاشی سلطه صهیونیستی
بسته شدن بندر ام‌الرشراش ممکن است رویدادی اقتصادی به نظر برسد، و البته چنین است، اما قطعاً نشانه‌ای از تحولی عمیق در موازنه قدرت در منطقه است. جنبش انصارالله موفق شده دریای سرخ را به میدانی برای رویارویی تبدیل کند، جایی که معادلات جدیدی برای بازدارندگی اعمال می‌شود.
آنچه روزگاری گذرگاهی راهبردی برای موجودیتی غاصب و بی‌ریشه تلقی می‌شد، اینک به نمادی روشن از افول و درماندگی آن بدل گشته است؛ جایی که ضربات دقیق و پیاپی یمنی‌ها پرده از ناتوانی رژیم صهیونیستی در ابعاد نظامی، اقتصادی و لجستیکی برمی‌دارد. ام‌الرشراش، با نام راستین و چهره اصیل فلسطینی‌اش، بار دیگر به میدان نبرد بازگشته تا نشان دهد که مقاومت، نه‌تنها اراده‌ای برای ایستادگی، که نیرویی برای دگرگون ساختن جغرافیای سیاسی است؛ و فروپاشی اقتدار پوشالی صهیونیست‌ها در آب‌های دریای سرخ، به‌راستی آغاز شده است.
