کریدور داوود؛ پروژه اشغال خزنده برای تجزیه سوریه و ضربه به محور مقاومت
نجاح محمد علی، روزنامه‌نگار محقق در امور ایران و منطقه:
با شدت گرفتن تحولات ژئوپلیتیکی در غرب آسیا پس از سقوط نظام پیشین در سوریه، هر روز بیش از گذشته پروژه‌ای استعماری و توسعه‌طلبانه از سوی رژیم صهیونیستی نمایان می‌شود؛ پروژه‌ای که در پوشش ائتلاف‌های طایفه‌ای و تقسیمات جغرافیایی در حال اجراست. کریدور «داوود»، که عنوان خطرناک‌ترین طرح جغرافیایی-امنیتی سال‌های اخیر را به خود اختصاص داده، صرفاً مسیری میان السویداء و شمال شرق سوریه نیست؛ این مسیر در واقع بخشی از پروژه‌ای منسجم و صهیونیستی است که هدف آن ضربه زدن به عمق امنیت ملی محور مقاومت و تجزیه‌ی باقیمانده سوریه و عراق به‌صورت هم‌زمان می‌باشد.
⚠️ از السویداء تا جزیره: زنجیره زاینده برای اتصال جغرافیای صهیونیستی
در تاریخ ۱۷ ژوئیه ۲۰۲۵، منابع صهیونیستی فاش کردند که تماس مستقیمی میان سران طایفه دروزی در السویداء، به‌ویژه «حکمت الهجری»، و افسران سازمان اطلاعات رژیم صهیونیستی برقرار شده تا مسیر زمینی میان السویداء و مناطق تحت سیطره شبه‌نظامیان کرد در شمال شرق سوریه، موسوم به منطقه جزیره، ایجاد شود. این کریدور که «داوود» نام گرفته، نه یک مسیر محلی است و نه طرحی محدود به طایفه‌ای خاص؛ از ابتدا با هدف تبدیل شدن به حلقه‌ای راهبردی میان رژیم صهیونیستی و پروژه موسوم به «اسرائیل بزرگ» طراحی شده است، مسیری که از طریق عراق تا مرزهای ایران امتداد می‌یابد.
🔍 ابعاد راهبردی: دروازه نفوذ صهیونیست‌ها به عمق ایرانی؟
هرچند خطوط اولیه این مسیر در جغرافیای سوریه ترسیم شده، اما هدف نهایی آن فراتر از شام است. با در اختیار گرفتن کنترل کریدور داوود، دشمن صهیونیستی در پی ایجاد خط تدارکاتی مطمئن و گشوده از بلندی‌های اشغالی جولان، عبور از جنوب و شرق سوریه، تا مرزهای عراق است؛ جایی که نفوذ آمریکا و شبه‌نظامیان تجزیه‌طلب مورد حمایت واشنگتن حضور دارند، و در نهایت امتداد آن به مرزهای غربی ایران خواهد رسید.
از این منظر، کنترل این مسیر گامی کلیدی در راهبرد جدا کردن ایران از عمق عربی و مقاومتی خود و قطع خطوط اتصال تهران، بغداد، دمشق و بیروت محسوب می‌شود.
🧭 الگوی «سایکس-پیکو ۲»: تجزیه ملت‌ها و وحدت منافع صهیونیستی
آنچه رژیم صهیونیستی در مسیر داوود دنبال می‌کند، نسخه‌ای مدرن از توافق «سایکس-پیکو» است؛ اما این‌بار با ابزارهای محلی و نقاب‌های طایفه‌ای. دروزی‌ها به سمت جدایی‌طلبی در جنوب کشانده می‌شوند، کردها به سلطه‌جویی در شمال تشویق می‌شوند، اهل‌سنت در درگیری‌های داخلی خود مستهلک می‌گردند، و دمشق زیر آتش، گرسنگی و انزوا قرار گرفته است.
در چارچوب این پروژه، سوریه از هویت ملی و عمق استراتژیک خود تهی می‌شود و به موزاییکی شکننده تحت سلطه شبکه‌های مزدور بدل می‌گردد، در حالی‌که این کریدور خدمات مستقیم به پروژه صهیونیستی برای انتقال سلاح، عملیات اطلاعاتی، و حتی شاید حضور نظامی در آینده فراهم می‌کند.
🏴 مقاومت در حال رصد و آمادگی است: سوریه لقمه آسانی نیست
اگرچه برخی صداها در داخل سوریه فریب شعارهای «آزادی» پس از سقوط قدرت مرکزی در برخی مناطق را خوردند، اما واقعیت میدانی چیز دیگری می‌گوید: همان‌هایی که به‌زعم خود مردم را آزاد کردند، بازار برده‌فروشی به‌راه انداختند و راه را برای اشغال خزنده صهیونیستی باز کردند.
اما این به معنای سکوت جبهه مقاومت نیست. حزب‌الله در لبنان و ایران از قلب تهران، تحرکات را با دقت زیر نظر دارند. این پروژه‌ها نه استثنایی‌اند و نه مقطعی؛ ادامه‌ای طبیعی برای شکست پروژه جنگ فراگیر علیه سوریه به‌شمار می‌روند.
دشمن صهیونیستی با صراحت اعلام کرده که اجازه بازسازی قدرت به حزب‌الله را نخواهد داد، و این یعنی: پروژه داوود پاسخی پیش‌دستانه به بازگشت محور مقاومت به صحنه سوریه است.
⚡️ ایران در مرکز میدان: از دمشق تا السویداء
قبایل بادیه‌نشین سوریه که دیرزمانی نفوذ ایران در ایجاد امنیت را درک نکرده بودند، اکنون به بازنگری در رفتار خود رسیده‌اند. پس از فروپاشی رویاهای تجزیه و پایان حمایت‌های ساختگی آمریکا، اکنون روشن شده که امنیت را همان کسانی به ارمغان آوردند که در برابر پروژه صهیونیستی ایستادند، نه آنان که زیر نام آزادی، به مزدوران میدان بدل شدند.
از منظر جمهوری اسلامی ایران، کریدور داوود تهدیدی مستقیم علیه امنیت ملی است. قطع اتصال سوریه و عراق، و جدا کردن جنوب سوریه از مسیر مقاومت، اعلام جنگ علیه کل محور است. پاسخ ایران نیز می‌تواند از مسیرهای گوناگون، اعم از میدان سوریه یا شبکه‌های مقاومت در عراق، تحقق یابد.
📌 دیگر خط قرمزی در کار نیست
کریدور داوود فقط مسیر جغرافیایی نیست، بلکه پروژه‌ای برای تجزیه، تحقیر، و سیطره است؛ عصاره یک قرن رؤیای صهیونیستی برای تحقق «اسرائیل بزرگ». اما همان‌گونه که مقاومت پروژه داعش را درهم شکست و جنگ جهانی چهارده‌ساله علیه دمشق را ناکام گذاشت، این پروژه نیز بدون هزینه نخواهد ماند. اکنون جبهه‌ها باز شده‌اند، میدان‌ها در آستانه انفجارند، و هیچ نقطه‌ای از محور مقاومت از تیررس دشمن خارج نیست.
و کسی که هنوز نفهمیده است هدف قرار دادن سوریه، هدف قرار دادن تهران و بغداد و بیروت است، باید بداند که صهیونیست، فرقی میان طایفه‌ها نمی‌گذارد؛ او دشمن هر کشوری‌ست که اراده دارد و دشمن هر ملتی‌ست که نمی‌خواهد زانو بزند.
