تجاوز ناکام آمریکا به ایران … و جهان در آستانه یک رویارویی بزرگ

نجاح محمد علی، روزنامهنگار محقق در امور ایران و منطقه
گزارش تحلیلی
بامداد بیستودوم ژوئن ۲۰۲۵، ایالات متحده آمریکا یک ماجراجویی نظامی تازه و بیمحاسبه را مرتکب شد؛ هنگامی که حملهای متجاوزانه را علیه چندین مرکز حساس در ایران آغاز کرد، بهقصد متوقف ساختن پیشرفت برنامه هستهای صلحآمیز جمهوری اسلامی و تضعیف ساختار دفاعی آن. اما واقعیت، همانطور که در ساعات بعدی مشخص شد، نهتنها شکست آمریکا در تحقق اهدافش را نشان داد، بلکه باعث تسریع در فروپاشی وجهه نظامی آن در منطقه شد و به محور مقاومت، نیروی تازهای برای کنش میدانی و هماهنگ بخشید.
نهادهای رسمی آمریکا تلاش کردند با القای پیروزیای خیالی، افکار عمومی را فریب دهند و مدعی شدند که حمله هوایی خسارات گستردهای به سایت هستهای «فردو» وارد کرده است، اما روزنامه نیویورک تایمز به نقل از یک مقام بلندپایه آمریکایی نوشت که تأسیسات فردو نابود نشده و تنها آسیب محدودی دیده که به ساختار اصلی آن لطمهای نزده است. این موضوع را عباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران نیز تأیید کرد و با تأکید بر اینکه دانش هستهای ایران با بمباران از بین نمیرود، افزود که این حمله پس از ناکامی کامل دشمن در دستیابی به اهدافش از مسیر نفوذ اطلاعاتی و جاسوسی انجام شده است.
از آن مهمتر، اذعان رژیم متجاوز است که پس از شکست در نفوذ به عمق ساختار زیربنایی ایران، ناگزیر به استمداد از نیروی نظامی آمریکا شده است. موضوعی که عراقچی نیز به آن اشاره کرد و تصریح نمود که این اقدام نشانه عمق بحران و ناتوانی دشمن در برابر ضربات هدفمند نیروهای مسلح ایران است.
در این میان، شایعاتی نیز پیرامون حمله به تاسیسات موجود در استان یزد منتشر شد، از جمله ادعا درباره حمله به نیروگاهی بهنام «شهید دشتی». اما منابع رسمی ایران اعلام کردند که اساساً چنین نیروگاهی در یزد وجود ندارد و هیچ آسیبی نیز به زیرساختهای این استان وارد نشده است.
از سوی دیگر، ایران از نخستین ساعات بامداد، مجموعهای از واکنشهای قاطع و برنامهریزیشده را آغاز کرد و مراکز استراتژیک دشمن را هدف قرار داد؛ از جمله فرودگاه بن گوریون، مراکز پژوهشهای بیولوژیکی، اتاقهای فرماندهی و پایگاههای پشتیبانی. این حملات، بنا بر تحلیل منابع نظامی، شدیدترین حملات طی دهههای گذشته توصیف شدهاند و سامانههای دفاعی دشمن را بهگونهای بیسابقه دچار آشفتگی کردهاند.
محور مقاومت نیز بیکار ننشست. در صنعا، یحیی سریع، سخنگوی نظامی یمن اعلام کرد که این کشور بهطور رسمی وارد جنگ شده و به شناورهای دشمن هشدار داد فوراً آبهای سرزمینی یمن را ترک کنند. همزمان، سطح تهدید در دریای سرخ و خلیج عدن بهشدت افزایش یافته و هشدارهای رسمی در خصوص خطرات جدی علیه کشتیهای آمریکایی در این مناطق صادر شده است.
در تهران، برخی منابع نظامی اعلام کردند که مجلس شورای اسلامی با گزینه بستن تنگه هرمز موافقت کرده و تصمیم نهایی به شورای عالی امنیت ملی واگذار شده است. اجرای این تصمیم میتواند جهان را با یک تغییر ژئوپلیتیکی بیسابقه مواجه سازد؛ زیرا کنترل تنگه هرمز بهمعنای در اختیار داشتن شریان انرژی جهانی است.
پاسخ مردمی به تجاوز آمریکا نیز گسترده و پرشور بود. مردم در شهرهای مختلف به خیابانها آمدند و با برگزاری تظاهرات اعتراضی، این حمله را محکوم کردند و حمایت خود را از ارتش و سپاه پاسداران ابراز نمودند. رئیسجمهور ایران نیز در یکی از این اجتماعات در میدان انقلاب تهران حاضر شد که نشاندهنده میزان انسجام بین ملت و رهبری کشور در برابر تهدیدات است.
در سطح منطقهای، موضعگیری مصر قابلتوجه بود. بدر عبدالعاطی، وزیر امور خارجه مصر در تماس با همتای ایرانی خود، حمله آمریکا را محکوم و با دولت و ملت ایران ابراز همبستگی کرد. این موضع میتواند نشانهای از تغییر رویکرد در قاهره و بازنگری در سیاستهای منطقهای نسبت به واشنگتن باشد.
در مسکو، وزیر خارجه روسیه اعلام کرد که حمله آمریکا به ایران یک نقطه عطف خطرناک در تشدید بحران منطقهای محسوب میشود و هشدار داد که منطقه در آستانه انفجاری بزرگ است که ممکن است جهان را نیز درگیر کند.
در سوی دیگر ماجرا، برخی مقامات آمریکایی تلاش کردند شدت شکست نظامی خود را کمرنگ کنند. در همین راستا، جیدی ونس، معاون رئیسجمهور سابق آمریکا دونالد ترامپ، با اظهاراتی مضحک و کودکانه مدعی شد: «ما با ایران در جنگ نیستیم، ما با برنامه هستهای این کشور در جنگیم!» جملهای که حتی رسانههای آمریکایی آن را نپذیرفتند و بهعنوان اعترافی غیرمستقیم به بیبرنامگی و ناپختگی در تصمیمگیریهای واشنگتن تلقی شد.
در تمام این تحولات، ایران تنها بازیگری بود که آرامش خود را حفظ کرد. اظهارات مقامات ایرانی نه از روی واکنش آنی، بلکه از موضع عقلانیت و اقتدار بیان شد. همچنین، مقامات آمریکایی تأیید کردند که کاخ سفید پیامهایی غیرمستقیم از ایران دریافت کرده است؛ پیامهایی که نشان میدهد جمهوری اسلامی ابتکار عمل را در دست دارد و روند تحولات را مدیریت میکند.
در نهایت، این حمله ناکام ایالات متحده به ایران، نهتنها در رسیدن به اهداف خود شکست خورد، بلکه ممکن است آغازی برای مرحلهای جدید از توازن منطقهای باشد. مرحلهای که دیگر آمریکا نمیتواند بدون پاسخ، تجاوز نظامی انجام دهد و محور مقاومت نیز آماده سکوت در برابر تجاوز نیست. تحولات سریع این روزها نشان میدهد که جهان در نقطهای حساس ایستاده و ایران، با وجود زخمهایش، همچنان قدرت شکلدهی به معادلات، تثبیت قواعد و تحمیل ضوابط جدید در نبردها را در اختیار دارد.