حرکت دنده عقب فوتبال در مسیر پیشرفت!

محمد رضا نصرالله زاده، دبیر انجمن مدیران رسانه ای ورزش ایران
همه در انتظار وقت های اضافه!
سرانجام اسامی افراد تایید شده، جهت حضور در انتخابات فدراسیون فوتبال اعلام شد تا همانطور که از قبل هم پیش بینی میشد، مشخص شود که مسیر رقابت کاملا یکطرفه و چهره فرد پیروز آن هم کاملاً روشن است. هرچند که دوستان اینگونه وانمود میکنند، که رقابت بین مهدی تاج، امیر عابدینی و حیدر بهاروند کاملاً جدی است و هر کدام از آنها برای خود داعیه ریاست فدراسیون فوتبال را در سر دارند، که امیدواریم اینگونه باشد و این موضوع در شرایطی مطرح میشود که هنوز مشخص نیست که تاج میماند و یا اینکه می رود!
امیر عابدینی همانطر که مدعی آن است، تمام قد با رقیبان خود، رقابت خواهد کرد و یا نه؟ و آیا حیدر بهاروند در میانه راه، کنار خواهد کشید و یا اینکه تا آخر خواهد ماند؟ واقعیت های انتخاباتی که الحق والانصاف هیچ چیز آن مشخص نیست! اگر مهدی تاج تا زمان برگزاری مجمع انتخاباتی ۱۱ اسفند، بماند همانطور که نزدیک به ۵۰ تاییدیه را جهت ثبت نام خود از اعضای مجمع دریافت کرد، به همان شکل هم آرای لازم را برای مجمع ۱۱ اسفند به دست خواهد آورد و دیگر جای هیچ رقابتی را برای امیر عابدینی و حیدر بهاروند باقی نخواهد گذاشت. که اگر اینگونه شود باید پذیرفت که، باز فوتبال به مانند گذشته اداره شده و هیچ تغییری هم در آن مشاهده نخواهد شد.
یعنی باز همان های که پیش از این هم بوده اند، بر سر کار باقی خواهند ماند و برنامهها و سیاست های فدراسیون نیز همانند گذشته پیش خواهد رفت. نگاهی به فهرست ۶۸ نفره تایید شده، نشان میدهد که چه اتفاقاتی در مسیر تایید آنها صورت گرفته و در نهایت هم چه کسانی از دل آنها برای اداره فوتبال ایران بیرون خواهند آمد! نگاهی به مدیران تایید شده باشگاه ها نیز ثابت میکند که تا چه اندازه چانه این بخش را دوستان کوچک گرفته اند! یا نگاهی به اسامی روسای هیئتهای استانی تایید شده، باز ثابت می کند که در این مسیر کت، تن چه کسانی است! همان روسای هیئتهایی که بعضاً چندین و چند سال است که در این مسئولیت حضور داشته و بازدهی عملکردی آنها هم هرگز مشخص نشده است.
روسای هیئتهایی که متاسفانه در مجامع انتخاباتی دارای نقش تعیین کننده ای هم هستند و همین مسئله باعث شده تا لیدرهای آنها در طول مسیر، مسئولیتهای متفاوتی را در فوتبال این کشور از نفر پیروز مجمع ١١ اسفند دریافت نمایند. روسایی که هر چهار سال یکبار و آن هم برای حضور در مجامع انتخاباتی این چنینی، نام شان به میان میآید و در بقیه ایام هم در سایه عافیت روزگار میگذرانند و چنان هم عمل میکنند، تا حضورشان در هیئتهای استانی مادام العمر بوده و تا خودشان هم نخواهند هیچ کسی، (بله هیچ کسی) نمیتواند به آنها دست بزند که این همان معضل بزرگ فوتبالی است که همچنان مشغول دنده عقب رفتن در مسیر پیشرفت است! انتخاب اعضای هیئت رئیسه، هم حکایت خاص خودش را دارد و آنهایی که قرار است بر روی صندلیهای آن تکیه بزنند، از همین حالا اسامی شان قابل پیش بینی است! تاج اگر رئیس فدراسیون بشود، که اگر بماند، قطعاً میشود!
امیر عابدینی اگر بماند که گویا قرار است که تا آخر بماند و حیدر بهاروند هم اگر نماند که قرار هم هست که چنین انفاقی بیفتد، باز هیچ تفاوتی در کلیات موضوع فوتبال ایران ایجاد نخواهد شد و فوتبال با همان دست فرمانی که پیش از این حرکت میکرد، باز به حرکت خود ادامه خواهد داد که این موضوع قطعاً برای جامعه فوتبال پذیرفتنی نیست. اما در چنین اوضاع و احوالی، برخی ها میگویند قرار است طی روزهای آتی اتفاقات خاصی در این رشته بیفتد. اتفاقاتی که میتواند عاملی باشد برای شگفتی جامعه فوتبال! اما همانطور که به ما یاد داده اند که تا نخورده ایم، شکر نکنیم!
ما هم تا این اتفاقات رخ ندهد، قضاوتی درباره آنها نخواهیم داشت. اما این را هم با اعتقاد تمام میگوئیم، که این فوتبال نیاز به تغییرات داشت! تغییراتی که می توانست باعث تحولی شگرف در این رشته پرطرفدار باشد. فوتبالی که سالهاست تغییر را فریاد میزند اما گویا قرار نیست که این فریادها شنیده شود و قرار بر این است که این فوتبال باز، با همان تفکراتی که پیش از این اداره میشد، به کارش ادامه دهد! اما این واقعیت را هم نباید فراموش کنیم که خیلی از اتفاقات تعیین کننده و مهم در وقتهای اضافه رخ میدهند. وقتهای اضافهای که از همین فردا آغازش را باید انتظار کشید!