محور سوم: موضعگیریهای انصارالله در نبرد غزه: بازتاب جایگاه جهانی یمن «قسمت سوم»

واحد سیاسی:
هر بار که غزه بمباران میشود، یمن سخنی و عملی دارد، و در هر سخنرانی که عبدالملک الحوثی ایراد میکند، قدس اولین جمله است و فلسطین آخرین کلمه.
هفتم: تأثیر جهانی مواضع انصارالله مواضع انصارالله در دفاع از فلسطین تنها به یمن یا منطقه محدود نمانده، بلکه در محافل جهانی نیز بازتاب یافته است. گروههای مقاومت در آفریقا، آسیا و حتی جوامع مدنی در غرب، به مواضع یمن بهعنوان نمونهای از شجاعت و استقلال در برابر هژمونی صهیونیستی-آمریکایی نگاه میکنند.
شبکههای اجتماعی نیز شاهد گسترش پیامهای انصارالله هستند، جایی که ویدئوهای سخنرانیهای سید عبدالملک و تصاویر راهپیماییهای صنعا به نمادهایی از مقاومت جهانی تبدیل شدهاند. این امر نشاندهنده توانایی انصارالله در تبدیل فلسطین به مسئلهای جهانی است که فراتر از مرزهای عربی و اسلامی میرود.
هشتم: آینده فلسطین در چشمانداز انصارالله انصارالله فلسطین را نهتنها بهعنوان یک قضیه کنونی، بلکه بهعنوان آینده امت میبیند. آنها با تقویت محور مقاومت و گسترش آگاهی در میان نسلهای جدید، به دنبال روزی هستند که فلسطین آزاد شود و قدس به جایگاه اصلی خود بهعنوان قلب امت اسلامی بازگردد.
این چشمانداز نهتنها در میدان نبرد، بلکه در بازسازی فرهنگی و فکری امت از طریق آموزش و رسانه متجلی میشود، جایی که فلسطین بهعنوان نماد وحدت و مقاومت معرفی میشود.
انصارالله، صدای بیسکوت فلسطین انصارالله با مواضع سیاسی و رسانهای خود، فلسطین را از حاشیه به مرکز آورده است. آنها نشان دادهاند که حتی در میان محاصره و جنگ، میتوان صدایی رسا برای قدس بود و عملی قاطع در حمایت از غزه انجام داد.
صنعا، با قلب تپندهاش، به فلسطین میگوید: «ما نهتنها با شماییم، بلکه شماییم. از یمن تا قدس، راه یکی است و پیروزی یکی خواهد بود.»
پیامهای سید عبدالملک بدرالدین الحوثی و هماهنگی با رهبران مقاومت
گفتمان واحد از صنعا تا تهران، از بیروت تا غزه
در دنیای سیاست، کلمات ممکن است رنگ و بوی تعارف داشته باشند یا تحت تأثیر محاسبات لحظهای قرار گیرند. اما هنگامی که سید عبدالملک بدرالدین الحوثی سخن میگوید، سخنانش جدی گرفته میشود، نه تنها به این دلیل که از یک رهبر محوری صادر میشوند، بلکه به این خاطر که همیشه با عمل میدانی و پایبندی به عقیده همراهاند و بیانگر دیدگاهی جامع هستند که فراتر از جغرافیای یمن، قلب محور مقاومت را هدف قرار میدهد.
پیامهای سید الحوثی – چه آنهایی که مستقیماً برای تودهها بیان میشوند و چه آنهایی که در بیانیههای رسمی جنبش گنجانده شدهاند – به یکی از ستونهای هماهنگی سیاسی و معنوی میان طرفهای محور مقاومت تبدیل شدهاند و به ابزاری برای هدایت استراتژیک برآمده از آگاهی قرآنی و بصیرت انقلابی والا بدل گشتهاند.
اول: فلسطین، اولویت وجودی نه مقطعی نام فلسطین هرگز از سخنرانیهای سید الحوثی غایب نبوده است. بلکه اغلب سخنرانیهای بزرگ او – بهویژه در مناسبتهای انقلابی یا در لحظات جنگهای بزرگ – با درود به مقاومت فلسطینی، بیانی از تعلق به قضیه آن، و تجدید تعهد به حمایت از آن آغاز میشود.
او در اینجا از فلسطین نهتنها بهعنوان یک «قضیه عادلانه» سخن میگوید، بلکه آن را وظیفهای دینی، اخلاقی و جهادی میداند که با گذر زمان ساقط نمیشود و تابع تاکتیکهای مقطعی نیست.
در سخنرانیاش پس از نبرد «شمشیر قدس» و سپس در عملیات «طوفان الاقصی»، او گفت: «آنچه در فلسطین رخ میدهد، مستقیماً به ما مربوط است و هر تعرضی به غزه، تعرضی به ماست. ما آنجا خواهیم بود که باید باشیم، هرگاه وظیفه اقتضا کند.» این توصیف بلاغی نیست، بلکه بیانگر درکی از جایگاه فلسطین در عقیده سیاسی انصارالله و در هسته وحدت نبرد با پروژه صهیونیستی-آمریکایی است.
دوم: پیامهای حمایت مستقیم به رهبران مقاومت در غزه و لبنان طی سالهای اخیر، بهویژه در مراحل رویاروییهای بزرگ، سید عبدالملک الحوثی پیامهای حمایتی مستقیم و روشنی به رهبری حماس، جهاد اسلامی و حزبالله ارسال کرده است، که در آنها بر موارد زیر تأکید کرده:
آمادگی یمن برای مشارکت فعال در پاسخ، در صورت درخواست،
حمایت از تمامی گامهای بازخدارندگی که اتاق عملیات مشترک مقاومت تعیین میکند،
اطمینان به اینکه پیروزی حتمی است مادامی که استقامت، بصیرت و وحدت موضع وجود داشته باشد.
این پیامها حمایت روانی و معنوی بزرگی برای محاصرهشدگان در غزه ایجاد کرده است. چندین مسئول فلسطینی از مواضع صنعا قدردانی عمیقی ابراز کردهاند، بهویژه در شرایط سکوت و خیانت اکثر پایتختهای عربی.
در لبنان، به سید الحوثی بهعنوان یکی از رهبران ثابتقدم در خط عقیده نگریسته میشود، کسی که از اظهار آنچه دیگران جرأت بیانش را ندارند، نمیترسد. رهبری حزبالله بارها از موضع یمن، بهویژه در ارتباط با وحدت جبهه در قبال فلسطین و ایران، قدردانی کرده است.
سوم: گفتمان جنگ و حمایت بیقیدوشرط از ایران طی تهاجم اخیر صهیونیستی-آمریکایی به ایران، سید عبدالملک الحوثی در اعلام موضع خود درنگ نکرد و با صراحت گفت: «ایران تنها نیست و آنچه به آن آسیب میرساند، به ما آسیب میرساند. سلاح ما آنجا خواهد بود که باید باشد، اگر آمریکا یا متحدانش زیادهروی کنند.»
این اظهارنظر تبلیغ رسانهای از سوی یک رهبر سیاسی متحد نبود؛ بیانیهای صریح از درگیری در نبرد دفاع از ایران بود و اعلام موضعی که – بر اساس معیارهای بینالمللی – از خطرناکترین اشکال چالش محسوب میشود: اینکه جنبشی محاصرهشده و با منابع اندک، آمادگی خود را برای ورود به نبرد با بزرگترین قدرتهای جهان در حمایت از متحد عقیدتیاش اعلام کند.
این گفتار با فعالسازی گزینههای دریایی و نظامی در بابالمندب همراه شد، که تأیید میکند سید الحوثی مواضع خود را بهصورت شعاری مطرح نمیکند، بلکه بر آمادگی، تصمیم حاکمیتی و اعتماد به محور تکیه دارد.