محور ششم: آینده نبرد و پیامدها «قسمت اول»
واحد سیاسی:
۱. تحلیل راهبردی: آیا قواعد نبرد تغییر کرده‌اند؟
تجاوز صهیونیستی-آمریکایی به ایران در ژوئن ۲۰۲۵، که به مدت ۱۲ روز ادامه یافت و تأسیسات هسته‌ای و نظامی ایران را هدف قرار داد، نقطه عطفی در رویارویی ایران با دشمنانش بود و تحولی اساسی در قواعد نبرد در خاورمیانه و فراتر از آن ایجاد کرد. این تجاوز که با حملات هوایی، سایبری و رسانه‌ای همراه بود، نشان داد جنگ‌های مدرن صرفاً نظامی نیستند و ابعاد روانی، اطلاعاتی و ارتباطی نیز در آنها نقش دارند. پاسخ ایران با عملیات «وعده صادق ۳» شامل شلیک بیش از ۵۵۰ موشک بالستیک و ۱۰۰۰ پهپاد به اهداف استراتژیک، قدرت تهران در بازتعریف قواعد نبرد را به نمایش گذاشت.
الف. تغییر ماهیت نبرد: از جنگ نظامی به جنگ ترکیبی
- تکامل فناوری نظامی و سایبری:
رژیم صهیونیستی با پشتیبانی آمریکا از فناوری‌های پیشرفته همچون جنگنده‌های رادارگریز F-35 و بدافزارهای مشابه استاکس‌نت برای حمله به نطنز و فردو بهره گرفت. اما پاسخ سایبری ایران، از جمله اختلال در شبکه برق حیفا و نفوذ به رادارهای دشمن، نشان داد که توازن سایبری به سود تهران در حال تغییر است.
- جنگ رسانه‌ای و روانی:
رسانه‌هایی چون بی‌بی‌سی فارسی، سی‌ان‌ان، العربیه و الحدث با هدف تضعیف روحیه ایرانیان، به انتشار اخبار تحریف‌شده از «شکست ایران» پرداختند. ایران با بهره‌گیری از شبکه‌های مقاومتی و فضای مجازی، موفق به ارائۀ روایتی مقتدر از مقاومت شد.
- هماهنگی چندجانبه محور مقاومت:
حزب‌الله، انصارالله، و گروه‌های مقاومت با آمده باش همزمان و تهدید جبهات مختلف، رژیم صهیونیستی را وادار به تقسیم منابع و پذیرش جنگ در چند جبهه کردند. این نشان‌دهندۀ آغاز دوران نبرد شبکه‌ای با قابلیت تحرک بالا و تداوم‌پذیر است.
ب. پاسخ ایران: بازتعریف قواعد نبرد
- بازدارندگی فعال:
هدف قرار دادن پایگاه‌هایی مانند نفاتیم و نیروگاه عسقلان با موشک‌های «خیبر» و «فاتح ۱۱۰»، نشان‌دهندۀ توان ایران در پاسخ‌گویی سریع و مؤثر است. گزارش‌ها حاکی از موفقیت بیش از ۶۰ درصدی این حملات در انهدام اهداف بودند.
- نفوذ به سامانه‌های دفاعی پیشرفته:
استفاده از استراتژی اشباع موشکی باعث شد سامانه‌های دفاعی چون «گنبد آهنین» و «فلاخن داوود» ناکارآمد ظاهر شوند و اعتماد داخلی رژیم فروبپاشد.
- جنگ سایبری متقابل:
اختلال اینترنت ۱۲ ساعته در حیفا و یافا المحتله و خسارات بیش از ۵۰۰ میلیون دلاری ناشی از حملات سایبری، نشان دادند که ایران در فضای جنگ سایبری نیز حرفی برای گفتن دارد.
ج. پیامدهای منطقه‌ای: تقویت محور مقاومت
- تثبیت جایگاه ایران:
عملیات موفق ایران و دفع بخش عمده‌ای از حملات سایبری، حمایت کشورهای بی‌طرف مانند عمان را نیز جلب کرد و موقعیت تهران را به‌عنوان رهبر منطقه‌ای تثبیت نمود.
- فشار بر رژیم‌های عادی‌ساز:
تظاهرات مردمی در اردن و لبنان که بالغ بر ۱۰۰ هزار نفر را در برگرفت، نشان داد که فاصله ملت‌ها با دولت‌هایشان در موضوع فلسطین افزایش یافته است.
- فعال‌سازی جبهه‌های جدید:
همکاری حزب‌الله، انصارالله و گروه‌های مقاومت عراق موجب شد رژیم در چند جبهه مشغول شود. قطع اینترنت در حیفا و حملات به بندر ایلات، اقتصاد رژیم را آسیب‌پذیرتر کرد.
د. پیامدهای جهانی: چالش هژمونی غرب
- حمایت جهانی از ایران:
تظاهرات در نیویورک، برلین و لندن با شعار «دست از ایران بردارید»، نشانگر تغییر افکار عمومی و شکاف در جوامع غربی نسبت به روایات رسمی بود.
- افشای پروژه «آتو»:
ایران با افشای اسناد مربوط به برنامه مخفی هسته‌ای آلمان، مشروعیت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را زیر سؤال برد و استانداردهای دوگانه غرب را نمایان ساخت.
- ظهور بلوک ضد غرب:
افزایش نزدیکی ایران به چین و روسیه و محکومیت تجاوزات اخیر از سوی این کشورها، به تحکیم یک جبهه جهانی مقابل غرب منجر شده که نظم تک‌قطبی را به چالش می‌کشد.
هـ. آینده نبرد: سناریوهای محتمل
- تشدید جنگ سایبری:
با قدرت‌گیری ایران در فضای سایبری، پیش‌بینی می‌شود جنگ‌های آینده بیش از گذشته به زیرساخت‌های ارتباطی و دیجیتال کشیده شوند.
- گسترش محور مقاومت:
احتمال فعال‌سازی جبهاتى توسط محور مقاومت می‌تواند موجب پراکندگی قوای دشمن و تضعیف مداوم آن شود.
- فشار دیپلماتیک گسترده‌تر:
ایران می‌تواند از افشاگری‌های آتی برای امتیازگیری در سطح دیپلماتیک، لغو تحریم‌ها یا محدودسازی ابزارهای نفوذ غرب استفاده کند.
- شکل‌گیری جنبش جهانی مقاومت:
حضور معنادار مردم غرب و جهان عرب در راهپیمایی‌های عاشورای ۲۰۲۵، همراه با شعارهای «لبیک یا خامنه‌ای»، می‌تواند سرآغاز یک جنبش جهانی ضد هژمونی غرب تلقی شود.
بخش دوم: تحلیل راهبردی بازدارندگی آینده ایران و محور مقاومت
تجاوز ژوئن ۲۰۲۵ نشان داد که بازدارندگی ایران به سطح جدیدی ارتقا یافته است.
عملیات «وعده صادق ۳» به‌همراه واکنش‌های دیپلماتیک، سایبری و مردمی، ساختار جدیدی از بازدارندگی را نمایان کرد:
الف. بازدارندگی چندبعدی ایران
- توان نظامی دقیق:
موشک‌ها و پهپادهای ایران با عبور از سامانه‌های دفاعی رژیم، پیام روشنی دربارۀ ضعف آن ساختارها مخابره کردند.
- اخلال سایبری:
قطع اینترنت، نفوذ به سامانه‌های نظامی و خسارت‌های میلیاردی به دشمن، مؤلفه سایبری را به ستون سوم بازدارندگی بدل کرد.
- افشاگری اطلاعاتی:
پروژه «آتو» و تهدید به انتشار اسناد بیشتر، موجب برهم‌زدن محاسبات دیپلماتیک اروپا و غرب شده و به ابزاری راهبردی بدل گردیده است.
ب. محور مقاومت: از پراکندگی به انسجام
- فعال‌سازی جبهه‌های چندگانه:
تهدید جبهه شمالی از سوی حزب‌الله و حملات موشکی انصارالله به بندر ایلات رژیم را در وضعیت اضطراری نگاه داشت.
- هم‌افزایی گروه‌های مقاومت:
اعلام آمادگی گروه‌هایی چون کتائب حزب‌الله برای ورود به میدان، بازدارندگی منطقه‌ای را تقویت کرده و هزینه هرگونه تجاوز آتی را بالا برده است.
