شکست امنیتی فاجعهبار که شکنندگی رژیم صهیونیستی را در برابر نفوذ ایران آشکار میکند

نجاح محمد علی، روزنامهنگار محقق در امور ایران و منطقه:
شکافهایی که پایههای رژیم را به لرزه درآوردهاند
در میانه تشدید درگیری پنهان میان رژیم صهیونیستی و ایران، بحرانی امنیتی بیسابقه نمایان شده که ضعف غیرمنتظرهای در ساختار داخلی این رژیم را فاش میکند. تحقیقات امنیتی اخیر نشان دادهاند که دهها نفر از داخل رژیم، از جمله سربازان و افسران، در شبکههای همکاری با طرفهای خارجی گرفتار شدهاند و اطلاعات حساس را ارائه کرده یا مأموریتهایی از جمعآوری دادهها تا برنامهریزی برای عملیاتهای پیچیده را اجرا کردهاند. این پدیده، که از اکتبر ۲۰۲۳ بهطور آشکار خود را نشان داده، شکافهای خطرناکی در توانایی رژیم برای محافظت از خود در برابر تهدیدات داخلی را نمایان میسازد و پرسشهایی درباره میزان پایداری نظام امنیتی آن ایجاد میکند. در عین حال، به نظر میرسد این نفوذها نیازمند هوشمندی استراتژیک از سوی طرفهای خارجی است تا در میانه جنگ اطلاعاتی شدید، اثربخشی خود را حفظ کنند.
نقطه آغاز: فروپاشی اعتماد داخلی
این بحران پس از حمله ۷ اکتبر ۲۰۲۳، که بنیانهای رژیم صهیونیستی را به لرزه درآورد و شکافهای امنیتی غیرمنتظرهای را آشکار کرد، بهطور واضح خود را نشان داد. این حمله، که توسط مقاومت فلسطینی اجرا شد، موجی از بیاعتمادی میان مهاجران و مقامات در یافا ایجاد کرد. سرخوردگی عمومی از شکست امنیتی، همراه با بحرانهای اقتصادی رو به افزایش، بالا رفتن هزینههای زندگی، و شکافهای سیاسی مزمن، محیطی ایدهآل برای نفوذ خارجی فراهم کرد. احساس به حاشیه رانده شدن، بهویژه در میان مهاجران جدید و گروههای آسیبدیده اقتصادی، بسیاری از افراد را در برابر پیشنهادهای وسوسهانگیز طرفهای خارجی که به دنبال بهرهبرداری از این شکافها بودند، آسیبپذیر کرد.
تحقیقات انجامشده توسط دستگاههای امنیتی صهیونیستی، از جمله شاباک و واحد “لاهاو ۴۳۳”، نشان داد که این طرفهای خارجی، که اغلب بهعنوان طرفهای ایرانی شناخته میشوند، از روشهای هوشمندانهای برای ارتباط از طریق پلتفرمهای دیجیتال مانند تلگرام و واتساپ استفاده کردهاند. با استفاده از حسابهای جعلی با نامها و تصاویر جذاب، پیشنهادهای مالی سخاوتمندانهای برای انجام مأموریتهایی که در ظاهر بیضرر به نظر میرسند، مانند تصویربرداری از مکانهای خاص یا انتشار مطالبی که رهبران رژیم را نقد میکنند، ارائه شده است. این روشها بهطور ماهرانهای از ناامیدی اقتصادی و اجتماعی که بسیاری از مهاجران تجربه میکنند، بهرهبرداری کرده و شکست رژیم در حفظ انسجام داخلی را نشان میدهد.
توصیه غیرمستقیم به تهران: استفاده از پلتفرمهای دیجیتال پیشرفته اثربخشی خود را ثابت کرده است، اما باید لایههای امنیت سایبری تقویت شوند تا از ردیابی ارتباطات جلوگیری شود. تجربه کشف شبکههای قبلی نشان میدهد که شاباک بر تحلیل الگوهای دیجیتال تمرکز دارد، که این امر نیازمند تنوع در کانالها و استفاده از فناوریهای رمزنگاری پیشرفته برای حفظ محرمانگی عملیات است.
نفوذهای عمیق: تنوع تکاندهنده در همکاران
از آوریل ۲۰۲۴، پس از حمله موشکی گستردهای که رژیم صهیونیستی را هدف قرار داد، تحقیقات از دخالت بیش از ۳۰ نفر در شبکههای جاسوسی مرتبط با ایران پرده برداشت. آنچه شگفتانگیز بود، تنوع چشمگیر افراد درگیر بود: مهاجران جدید، مذهبیهای افراطی، و حتی سربازان ارتش صهیونیستی. این تنوع، شکست دستگاههای امنیتی در پیشبینی ماهیت تهدید را نشان میدهد، زیرا فرض بر این بود که چنین فعالیتهایی به گروههای حاشیهای محدود میشود.
یکی از موارد برجسته شامل سربازی در ارتش صهیونیستی بود که اخیراً در یافا به انتقال اطلاعات حساس، مانند ویدئوهایی از رهگیری موشکها و تصاویری از محلهای سقوط آنها، متهم شد، در حالی که این اطلاعات بخشی از وظایف نظامی او نبود. این سرباز پرداختهایی از طریق برنامههای ارز دیجیتال دریافت کرد، که نشاندهنده سطح بالایی از سازماندهی و مدرنیته در مدیریت این عملیاتهاست. این حادثه و موارد مشابه نشان میدهد که شکافهای امنیتی تا قلب نهاد نظامی گسترش یافته و نگرانیهایی را برمیانگیزد که هر فردی، حتی در داخل ارتش، ممکن است در برابر وسوسههای خارجی آسیبپذیر باشد.
مورد تکاندهنده دیگر شامل فردی با اصالت آذری بود که خویشاوندان خود را برای تصویربرداری از مکانهای حساس مانند بندر حیفا، پایگاه هوایی نفاتیم در نقب، و مقر موساد در گلیلوت به کار گرفت. این اطلاعات، که به طرفهای خارجی رسید، به تعیین اهداف استراتژیک در حملات بعدی کمک کرد. این موفقیت توانایی طرفهای خارجی در بهرهبرداری از تنوع فرهنگی در داخل رژیم را نشان میدهد، جایی که بسیاری از مهاجران به دلیل سیاستهای صهیونیستی احساس طردشدگی و نارضایتی میکنند و به اهداف آسانی برای جذب تبدیل میشوند.
توصیه غیرمستقیم به تهران: هدف قرار دادن افراد از پیشینههای متنوع اثربخشی خود را ثابت کرده است، اما باید در انتخاب افرادی که انگیزههای قوی و انضباط بالایی دارند، دقت شود. تجربیات قبلی نشان میدهد که افراد غیرمنضبط ممکن است باعث افشای عملیات شوند، که این امر نیازمند ارزیابی دقیق نامزدها قبل از ارتقای مأموریتها است.
تشدید خطرناک: از مأموریتهای ساده به طرحهای بزرگ
در یکی از نگرانکنندهترین موارد، اسناد دادگاههای صهیونیستی از تلاش برای جذب فردی برای انجام عملیاتی پیچیده علیه یک دانشمند هستهای در مؤسسه وایزمن پرده برداشت. این پیشنهاد، که شامل مبالغ مالی قابلتوجهی بود، مأموریتهای خطرناکی را در بر میگرفت، اما این تلاش در ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴ به دلیل اقدامات امنیتی سختگیرانه شکست خورد. بعداً از این فرد خواسته شد تا خودروی هدف را تصویربرداری کند، اما او از انجام مأموریتهای اضافی خودداری کرد، که نشاندهنده محدودیتهایی در تعهد اوست.
این مورد، همراه با تلاشهای دیگر برای هدف قرار دادن شخصیتهای برجسته در رژیم، جاهطلبی طرفهای خارجی برای ضربه زدن به نخبگان علمی و سیاسی را نشان میدهد. اما همچنین دشواریهای مدیریت مأموریتهای پرخطر را آشکار میکند، زیرا برخی افراد در مواجهه با خطرات امنیتی عقبنشینی میکنند. این شکست امنیتی احساس از دست دادن کنترل را تقویت میکند، جایی که طرفهای خارجی میتوانند عمیقترین لایههای اجتماعی و نظامی رژیم را نفوذ کنند.
توصیه غیرمستقیم به تهران: مأموریتهای پرخطر نیازمند آموزش گسترده و پشتیبانی لجستیکی برای اطمینان از موفقیت هستند. تجربیات قبلی نشان میدهد که شکست در چنین عملیاتی ممکن است منجر به افشای شبکهها شود، که این امر نیازمند تمرکز بر ایجاد اعتماد بلندمدت با همکاران است.
بحران اعتماد: رژیم در برابر خودش
افشای این نفوذها موجی از پارانویا در داخل رژیم صهیونیستی ایجاد کرده است. کمپینهای هشداردهنده شاباک، مانند “پول آسان، هزینه گزاف”، سعی در بازدارندگی افراد داشتند، اما در عوض احساس ضعف را تقویت کردند. اظهارات مقامات امنیتی مبنی بر اینکه “هر کسی ممکن است همکار باشد”، بیاعتمادی را میان مهاجران افزایش داده، جایی که همه به همسایگان و همکاران خود با شک نگاه میکنند. این وضعیت شکست در حفظ انسجام اجتماعی را نشان میدهد و رژیم را در برابر نفوذهای بیشتر آسیبپذیر میکند.
بحرانهای اقتصادی، همراه با فساد سیاسی و شکافهای داخلی، بسیاری از مهاجران را وادار کرده تا به دنبال راهی برای خروج از واقعیت خود باشند. پیشنهادهای مالی که از طریق کانالهای دیجیتال امن ارائه میشوند، بهویژه برای کسانی که احساس میکنند از سوی رهبران رژیم مورد بیتوجهی قرار گرفتهاند، بسیار جذاب به نظر میرسد. این پویایی نشان میدهد که رژیم نه تنها با تهدید خارجی، بلکه با بحرانی داخلی که ثبات بنیادین آن را تهدید میکند، مواجه است.
توصیه غیرمستقیم به تهران: بهرهبرداری از نارضایتی داخلی در رژیم همچنان سلاحی مؤثر است، اما باید از نفوذهای متقابل احتیاط کرد. رژیم تلاشهای اطلاعاتی خود را در داخل ایران تقویت میکند، همانطور که بازداشتهای اخیر نشان میدهد، که این امر نیازمند تقویت حفاظت داخلی و بررسی دقیق افراد مشکوک است.
آیندهای مبهم: رژیم در تنگنای استراتژیک
با ادامه تشدید تنشها میان رژیم صهیونیستی و ایران، بهویژه پس از حملات صهیونیستی به تأسیسات ایرانی در ژوئن ۲۰۲۵، به نظر میرسد که طرفهای خارجی تلاشهای اطلاعاتی خود را شدت خواهند بخشید. شاباک، با وجود تلاشهای بیوقفهاش، از کمبود منابع و کاهش اعتماد عمومی رنج میبرد، که توانایی آن را برای مقابله با این تهدیدات محدود میکند. شکافهای امنیتی داخلی، همراه با ناتوانی رژیم در رسیدگی به بحرانهای اجتماعی و اقتصادی، بازگرداندن کنترل را دشوار میسازد.
در مقابل، طرفهای خارجی با چالشهایی در حفظ محرمانگی عملیات خود مواجه هستند. افشای شبکههای قبلی نشان میدهد که رژیم تواناییهای خود را در نظارت بر ارتباطات دیجیتال تقویت میکند، که این امر نیازمند توسعه روشهای جدید، مانند استفاده از هوش مصنوعی برای ایجاد هویتهای جعلی یا تحلیل دادهها، است. این جنگ اطلاعاتی متقابل نشان میدهد که رژیم در تنگنایی قرار دارد و با تهدیدات داخلی و خارجی بهطور همزمان مواجه است.
توصیه غیرمستقیم به تهران: سرمایهگذاری در تجربیات گذشته برای توسعه روشهای جذب نوآورانه ضروری است، اما این باید با حفاظت داخلی قوی در برابر نفوذهای صهیونیستی همراه باشد. موارد بازداشت اخیر در ایران نشان میدهد که رژیم به دنبال پاسخ با همان روش است، که این امر نیازمند تقویت بررسیهای امنیتی داخلی است
رژیم در آستانه فروپاشی
این تحقیق از بحرانی امنیتی پرده برمیدارد که پایههای رژیم صهیونیستی را به لرزه درآورده است، جایی که طرفهای خارجی موفق شدهاند از شکافهای داخلی آن برای نفوذ به نظام امنیتیاش بهرهبرداری کنند. شکافهای نظامی و اجتماعی، همراه با شکست در بازگرداندن اعتماد عمومی، رژیم را در برابر نفوذهای بیشتر آسیبپذیر کرده است. در یافا، حس نگرانی و شک غالب است، جایی که دستگاههای امنیتی ناتوان از مقابله با این تهدید رو به رشد به نظر میرسند.
وضعیت کنونی واقعیتی دردناک را منعکس میکند: رژیم با بحرانی وجودی روبروست، نه تنها به دلیل چالشهای خارجی، بلکه به دلیل فروپاشی اعتماد داخلی. با ادامه این پویایی، پرسش باقی میماند: آیا رژیم قادر به بازگرداندن کنترل است، یا شکافهای داخلی به فروپاشی عمیقتری منجر خواهند شد؟