چگونه ایران دژهای تاب‌آوری اجتماعی رژیم اشغالگر صهیونیستی را درهم شکست؟
نجاح محمد علی، روزنامه‌نگار محقق در امور ایران و منطقه
با وجود همه چالش‌های جهانی، ایران به عنوان یک قدرت منطقه‌ای ظهور کرد که رژیم اشغالگر صهیونیستی را در جبهه‌های گوناگون به چالش کشید؛ نه‌فقط در سطح نظامی، بلکه در سطوح روانی و اجتماعی نیز.
از طریق راهبردهای دقیق نظامی، جنگ روانی برنامه‌ریزی‌شده و حمایت از جبهه مقاومت، ایران موفق شد اعتماد درونی جامعه صهیونیستی را متزلزل کند و به تضعیف انسجام اجتماعی آن بینجامد.
نکات اصلی:
🔻 نفوذ به گنبد آهنین و برتری موشکی ایران
واقعیت: رژیم اشغالگر صهیونیستی به سامانه «گنبد آهنین» به‌عنوان سپر دفاعی اصلی در برابر موشک‌ها متکی بود. با این حال، حملات ایران نشان داد که موشک‌های بالستیک و پهپادهای ایرانی توان نفوذ به این سامانه و یا غلبه بر آن از طریق تعداد بالا و دقت پیشرفته را دارند.
از آوریل ۲۰۲۴، ایران سلسله حملات نظامی مستقیم علیه رژیم صهیونیستی را با عنوان «وعده صادق» آغاز کرد. سه نسخه از این عملیات‌ها، نقطه عطفی راهبردی در ماهیت نبرد میان دو طرف ایجاد کرد و آن را از حالت «جنگ نیابتی» به رویارویی مستقیم و علنی کشاند.
در ۱۳ ژوئن جاری، ایران عملیات «وعده صادق ۳» را در پاسخ به حملات صهیونیستی اجرا کرد و مواضع نظامی و اطلاعاتی از جمله مؤسسه علمی وایزمن در رحووت – یک مرکز پژوهشی راهبردی – را هدف قرار داد.
تأثیر اجتماعی:
این حملات موجب هراس گسترده در جامعه صهیونیستی شد؛ طبق گزارش‌ها، شمار زیادی از ساکنان صهیونیست کشته و هزاران نفر زخمی شدند. این تشدید درگیری، به‌ویژه با هدف قرار دادن مراکز حساسی چون مؤسسه وایزمن، اعتماد به توان دفاعی «گنبد آهنین» را تضعیف کرد و حس آسیب‌پذیری امنیتی را افزایش داد.
🔻 صنعت نظامی بومی علیرغم محاصره
واقعیت: با وجود تحریم‌های اقتصادی اعمال‌شده علیه ایران، تهران موفق به توسعه یک زرادخانه پیشرفته موشکی شد که شامل موشک‌هایی چون «فاتح ۱۱۰» و «خیبرشکن» و همچنین پهپادهای مدرن می‌شود. بر پایه گزارش مؤسسه مطالعات راهبردی بین‌المللی (IISS) در سال ۲۰۲۳، ایران یکی از بزرگ‌ترین زرادخانه‌های موشکی در منطقه را در اختیار دارد. همچنین، ایران در مه ۲۰۲۵ اعلام کرد که سومین مرکز غنی‌سازی اورانیوم خود را راه‌اندازی کرده است؛ اقدامی که نشانگر ادامه چالش ایران در برابر فشارهای جهانی است.
تأثیر اجتماعی:
پیشرفت ایران در توسعه توانمندی‌های نظامی علیرغم تحریم‌ها، نگرانی‌های فزاینده‌ای در داخل رژیم اشغالگر صهیونیستی ایجاد کرد. نخست‌وزیر این رژیم اظهار داشت که ایران در پی تولید ۳۰۰ موشک بالستیک در ماه است که تهدیدی مستقیم علیه شهرهای صهیونیستی محسوب می‌شود. این نگرانی، احساس خطر وجودی را در میان ساکنان صهیونیست تشدید کرده و موجب افزایش مهاجرت معکوس شد.
🔻 حمایت از مقاومت: تهدید چندجبهه‌ای
واقعیت: ایران حمایت لجستیکی و نظامی از گروه‌های مقاومت چون حزب‌الله در لبنان و حماس و جهاد اسلامی در فلسطین را فراهم آورد. طبق گزارش مؤسسه واشنگتن در سال ۲۰۲۴، حزب‌الله بیش از ۱۵۰ هزار موشک هدایت‌شونده در اختیار دارد که بخش اعظم آن با حمایت ایران تأمین شده‌اند. همچنین، ایران به تقویت توانمندی‌های حماس کمک کرد؛ گروهی که عملیات «طوفان الاقصی» را در اکتبر ۲۰۲۳ اجرا کرد و به کشته شدن ۱۱۹۵ صهیونیست و اسارت ۲۵۱ تن انجامید.
تأثیر اجتماعی:
فشار همزمان از جبهه‌های لبنان و غزه منجر به آوارگی داخلی بیش از ۱۰۰ هزار صهیونیست تا ژانویه ۲۰۲۵ شد که باعث افزایش تنش‌های اجتماعی و حس محاصره شد. این شرایط بسیاری از ساکنان صهیونیست را به فکر مهاجرت انداخت، به‌ویژه با تداوم تهدیدهای متحدان ایران.
🔻 جنگ روانی و رسانه‌ای ایران
واقعیت: ایران از طریق رسانه‌های رسمی و سایر پلتفرم‌ها به جنگ روانی پرداخت و گزارش‌ها و تصاویر حملات موشکی، همچون هدف قرار دادن مؤسسه وایزمن در ژوئن ۲۰۲۵ را منتشر کرد. همچنین، تهران عملیات‌های اطلاعاتی مانند دستیابی به هزاران سند مرتبط با برنامه هسته‌ای رژیم صهیونیستی را علنی کرد که تصویر آن را به‌عنوان یک قدرت اطلاعاتی تقویت نمود.
تأثیر اجتماعی:
این اقدامات، موجی از اضطراب در جامعه صهیونیستی ایجاد کرد. نظرسنجی‌هایی (از جمله آنچه روزنامه «هاآرتص» در ژوئن ۲۰۲۵ منتشر کرد) نشان داد که بخش زیادی از صهیونیست‌ها از تهدیدات ایران احساس نگرانی فزاینده دارند. هدف قرار دادن مراکز تحقیقاتی مانند وایزمن پیام روشنی ارسال کرد که ایران قادر به ضربه زدن به عمق سرزمین‌های اشغالی است و این، تصویر رژیم به‌عنوان قدرتی شکست‌ناپذیر را به چالش کشید.
🔻 کاهش انسجام اجتماعی در رژیم اشغالگر صهیونیستی
واقعیت: بحران‌های داخلی در رژیم صهیونیستی بر اثر فشارهای نظامی و روانی ایران، در کنار شکاف‌های سیاسی و اعتراضات علیه دولت، تشدید یافت. روزنامه «یدیعوت آحرونوت» در ژانویه ۲۰۲۵ گزارش داد که مهاجرت معکوس در میان جوانان صهیونیست به دلیل نبود امنیت افزایش یافته است. همچنین، تشدید درگیری‌ها در ژوئن ۲۰۲۵ که به کشته شدن غیرنظامیان و آسیب زیرساخت‌ها انجامید، حس یأس را گسترش داد.
تأثیر اجتماعی:
جامعه صهیونیستی برای نخستین بار مستقیماً بهای درگیری با ایران را پرداخت می‌کند؛ جایی‌که حملات ایران تأثیر مستقیم بر غیرنظامیان و زیرساخت‌های حیاتی گذاشته و اعتماد به رهبری سیاسی و نظامی را کاهش داده است.
🔻 ایران به‌عنوان یک قدرت اجتماعی و روانی
واقعیت: ایران نشان داد که نه‌تنها یک قدرت نظامی، بلکه یک قدرت روانی و اجتماعی نیز هست. سخنرانی‌های رهبران ایران، به‌ویژه رهبر انقلاب اسلامی حضرت آیت‌الله سید علی خامنه‌ای، بر نمایش رژیم اشغالگر به‌عنوان یک ساختار شکننده و وابسته به پشتیبانی غربی تأکید دارد. ایران همچنین با ارائه تصویر خود به‌عنوان نیروی مقاومت در برابر سلطه غرب، محبوبیتش را در منطقه افزایش داده است.
تأثیر اجتماعی:
این روایت، احساس انزوا را در میان ساکنان سرزمین‌های اشغالی تقویت کرده است، به‌ویژه در سایه افزایش انتقادات بین‌المللی نسبت به سیاست‌های رژیم صهیونیستی در غزه، سوریه و لبنان. ایران موفق شده معادله روانی را تغییر دهد و به‌عنوان قدرتی دیده شود که قادر است در تمامی سطوح با رژیم صهیونیستی مقابله کند.
نکته کلیدی:
ایران از طریق راهبردهای نظامی، روانی و رسانه‌ای خود موفق شد دژهای تاب‌آوری اجتماعی رژیم اشغالگر صهیونیستی را متزلزل کند. توانایی نفوذ به سامانه‌های دفاعی صهیونیستی، حمایت از گروه‌های مقاومت و بهره‌گیری از جنگ روانی، ایران را به یک تهدید چندبُعدی بدل ساخته است. این واقعیت موجب کاهش اعتماد داخلی به رژیم اشغالگر، افزایش شکاف‌های اجتماعی و بازتعریف توازن قدرت در منطقه شده است.
