در جنگ رسانه‌ای، هر شهروند یک سرباز است؛ و هر کلمه، یا تیر به سوی دشمن است یا خنجری بر پیکر وطن
نجاح محمد علی، روزنامه‌نگار محقق در امور ایران و منطقه
در شرایط حساس امروز، باید حقیقتی بزرگ را باور کنیم: ما در حال جنگی همه‌جانبه هستیم؛ جنگی که فقط در میدان‌های نظامی جریان ندارد. دشمن این‌بار با سلاح‌های سنتی وارد نشده، بلکه از طریق ابزارهای نوین رسانه‌ای، فضای مجازی و جنگ شناختی به قلب ذهن‌ها و روح ملت ما حمله‌ور شده است.
در این میدان جدید، هر شهروند ایرانی، یا یک رزمنده است یا یک نفوذپذیر ناآگاه. دیگر نمی‌توان بی‌تفاوت بود. دیگر نمی‌توان گفت “من سیاسی نیستم”، یا “من فقط نگران خانواده‌ام هستم”. زیرا دشمن دقیقاً از همین روزنه‌های بی‌تفاوتی وارد می‌شود.
حرف بی‌موقع، گلوله به سوی جبهه خودی است
در این شرایط، هر سخنی که منجر به تضعیف روحیه ملی، تشکیک در توان دفاعی کشور، یا ایجاد تفرقه و بدبینی در بین مردم شود، دقیقاً همان کاری است که دشمن می‌خواهد. حتی اگر از روی ناآگاهی بیان شود.
هیچ گروه یا جناحی، حتی با نیت اصلاح‌طلبی یا عدالت‌خواهی، حق ندارد در شرایط جنگی، سخنان تفرقه‌برانگیز، قوم‌گرایانه یا یأس‌آفرین بگوید.
امروز زمان سکوت در برابر دشمن و وحدت در کنار برادر است.
اختلافات سیاسی، مطالبات اجتماعی، انتقادات بحق، جای خود را دارند، اما نه در زمان حمله هوایی دشمن. وقتی بمب‌ها فرود می‌آیند، فقط باید ایستاد.
رژیم اشغالگر جنگ را آغاز کرد؛ ما فقط از خودمان دفاع می‌کنیم
جمهوری اسلامی ایران تمام تلاش خود را برای جلوگیری از آغاز یک جنگ گسترده انجام داد. بارها هشدار داد، در سطح دیپلماتیک رایزنی کرد، و حتی در مواردی از پاسخ صریح خودداری کرد. اما رژیم صهیونیستی، با حمایت آمریکا و برخی کشورهای خائن منطقه، تصمیم به آغاز جنگ گرفت.
اکنون که دشمن، گزینه‌ی جنگ را انتخاب کرده، تنها انتخاب ما، اتحاد، مقاومت و اعتماد به قواهای مسلح خودمان است.
هر شهروند، یک سنگر
در جنگ‌های قرن بیست‌ویکم، سنگر فقط خاک‌ریز نیست.
سنگر می‌تواند گوشی موبایل ما باشد.
حساب توییتر یا کانال تلگرام ما.
زبان ما، که با آن حرف می‌زنیم.
و قلم ما، که با آن پست و پیام می‌نویسیم.
در این شرایط، باید هوشیار، مسئول و دقیق عمل کنیم. با دقت و ظرافت بنویسیم، با حوصله گوش دهیم، با منطق تحلیل کنیم و از هرگونه انتشار اخبار تاییدنشده یا شایعه‌سازی خودداری کنیم.
دستورالعمل ملی در موقع بحران
١. حفظ آرامش: وحشت و شایعه‌سازی، دقیقاً همان چیزی است که دشمن دنبال می‌کند. با حفظ خونسردی، مردم را به ثبات روانی دعوت کنیم.
٢. استفاده از منابع معتبر خبری: هر خبری که منبع آن نامشخص باشد، یا از رسانه‌های بیگانه منتشر شده باشد، مشکوک است و نباید بازنشر شود.
٣. حفظ همبستگی ملی: دشمن می‌خواهد اقوام، مذاهب و گرایش‌های مختلف جامعه ما را به جان هم بیندازد. اما ملت ایران همیشه در زمان خطر، یک‌صدا و یک‌دل بوده‌اند.
۴. اعتماد به نیروهای مسلح و نهادهای رسمی: سپاه، ارتش، بسیج و سایر نیروهای نظامی و امنیتی کشور، با آمادگی کامل در میدان هستند. اعتماد عمومی به آنان، ستون انسجام ملی است.
۵. یاری‌رسانی به یکدیگر: در بحران‌ها، مهرورزی ملی معنا پیدا می‌کند. همسایه به همسایه کمک می‌کند، شهروند به شهروند، نهاد به نهاد.
۶. هوشیاری در برابر حرکات مشکوک: در صورت مشاهده فعالیت‌های غیرعادی، یا اظهارات مشکوک، بی‌درنگ آن را به مراجع ذی‌ربط اطلاع دهیم.
مراقب سربازان بی‌صدا دشمن باشیم
امروز، جنگ‌طلبان حرفه‌ای در جلد تحلیل‌گر، خبرنگار، یا حتی “دلسوز ملی” ظاهر می‌شوند. با واژه‌ها بازی می‌کنند، با ارقام ترس می‌سازند، و با لحن شبه‌علمی اعتماد مردم را متزلزل می‌کنند.
این‌ها همان خط عملیات روانی دشمن هستند که مأموریت‌شان، بی‌دفاع کردن جبهه درونی ملت ایران است.
در برابر آن‌ها، تنها واکنش درست، بصیرت، آگاهی، و روشنگری عمومی است.
جنگ، میدان امتحان ملت‌هاست
امروز، ایران در آزمونی بزرگ قرار دارد.
آزمون وحدت.
آزمون هوشیاری.
آزمون وفاداری به خون شهدا و آرمان ملت.
و ملت ایران، در طول تاریخ نشان داده است که در شرایط سخت، از دل تهدید، فرصت می‌سازد.
دشمن به دنبال تفرقه بود، اما ما از بحران، اتحاد خواهیم ساخت.
ما فقط مخاطب خبر نیستیم؛ ما خود خبر هستیم
در پایان باید گفت، هر شهروند ایرانی بخشی از اکوسیستم رسانه‌ای ملی است.
رفتار ما، گفتار ما، اشتراک‌گذاری‌های ما، همه بخشی از پدافند غیرعامل فرهنگی کشور محسوب می‌شوند.
پس باید مسئولانه، آگاهانه و با نیت صادقانه عمل کنیم.
این فقط یک بحران نیست؛ این آزمون بلوغ اجتماعی ماست.
و ایران، بار دیگر، از این آزمون، سرافراز بیرون خواهد آمد.
